آشکارسازی تغییرات اقلیمی با تحلیل آزمون گرافیکی کندال و شاخص‌های خشکسالی (مطالعۀ موردی: حاشیۀ تالاب آق‌گل همدان)

بی‌ثباتی در اقلیم تأثیرات منفی چشمگیری بر اکوسیستم‌های خشکی و دریایی می‌گذارد. آثار آن می‌‌‌تواند شامل بر هم خوردن تعادل اکوسیستم‌‌ها، تغییرات هیدرولوژیکی، افزایش استرس‌‌های دمایی، افزایش سیل، کاهش تغذیۀ سفره‌‌های زیر‌‌زمینی، کاهش کیفی منابع آب و سایر موارد باشد. شناخت تغییرات اقلیمی می‌‌تواند با تغییر در رژیم هیدرولوژیکی، افت سطوح آب زیرزمینی، بروز خشکسالی و تغییر در شاخص‌‌های اقلیمی قابل شناسایی باشد. این مطالعه با استفاده از شاخص‌های خشکسالی (SPI، RAI و PNPI)، تحلیل روند سری زمانی و تعیین جهش‌‌ها در شاخص دما و بارش منطقۀ آق‌‌گل به کمک آزمون گرافیکی کندال در 3 ایستگاه سینوپتیک منطقه تحلیل شده است. نتایج، وضعیت اقلیمی منطقه را طی 30 سال گذشته ناپایدار توصیف کرده به طوری که خشکسالی در سال‌‌های 1999، 2001، 2005 و 2008 تأیید شده ‌‌است. نتایج تحلیل تصاویر ماهواره‌ای نیز خشک‌شدن تالاب را تأیید می‌کند. روند معنی‌‌داری در شاخص دما، به صورت تغییرات افزایشی به دست آمد. به طوری‌‌ که پیگیری روند تغییرات شاخص دمایی، وابستگی شاخص بارش به آن را تأیید می‌کند. بنابراین، خشک‌شدن تالاب آق‌‌گل را می‌‌توان با تنش‌‌های خشکسالی و تغییرات اقلیمی مرتبط دانست، اما سطح تغییرات روی ‌‌داده علت اصلی وقوع تغییرات رژیم هیدرولوژیکی در حاشیۀ تالاب آق‌‌گل نیست.